Close icon

Η ΣΧΕΣΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ

Ο Καρκίνος Θυρεοειδούς Αδένα είναι ο συχνότερος καρκίνος των ενδοκρινών αδένων. Θεραπεύεται όμως σε μεγάλο ποσοστό, γεγονός που καθιστά την πρώιμη διάγνωση του ιδιαίτερα σημαντική. Ο Καρκίνος Θυρεοειδούς είναι συχνότερος δύο έως τέσσερις φορές στις γυναίκες από ότι στους άντρες, ενώ οι όζοι του θυρεοειδούς είναι πιο συχνά κακοήθεις στους άνδρες από ότι στις γυναίκες.

Οι περισσότεροι τύποι θυρεοειδικού καρκίνου είναι ιάσιμοι, κατόπιν της κατάλληλης θεραπείας. Άλλωστε, οι θάνατοι από καρκίνο του θυρεοειδούς είναι λιγότεροι από το 1% των θανάτων όλων των υπόλοιπων τύπων καρκίνου.

Οι τύποι του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι οι εξής: ο θηλώδης καρκίνος, ο θηλακιώδης καρκίνος, ο εκ κυττάρων Hurtle, ο μυελοειδής καρκίνος, ο αναπλαστικός καρκίνος και το λέμφωμα του θυρεοειδούς.

Αν και οι αιτίες που προκαλούν Καρκίνο Θυρεοειδούς δεν έχουν διευκρινιστεί, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας: το οικογενειακό ιστορικό, καθώς περί το 5% ασθενών με θηλώδη καρκίνο και 25% με μυελοειδή καρκίνο είχαν έναν συγγενή που είχε νοσήσει από καρκίνο, αλλά και η ακτινοβολία, είτε για ιατρικούς λόγους είτε περιβαλλοντική.

Καρκίνος Θυροειδούς: Μια ύπουλη ασθένεια

Ο Καρκίνος Θυρεοειδούς είναι μια ύπουλη ασθένεια, καθώς οι περισσότεροι τύποι του δεν προκαλούν συμπτώματα. Ο εντοπισμός του μπορεί να γίνει τυχαία, μετά από κάποια εξέταση στον τράχηλο ή να ανακαλυφθεί με την ψηλάφηση μιας μάζας στον λαιμό. Σε περίπτωση που οι μάζες αυτές είναι μεγάλες, μπορεί να προκληθούν συμπτώματα όπως δυσκολία στην κατάποση, δύσπνοια και σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις βραχνάδα ή και συριγμός.

Ο τρόπος αντιμετώπισης της νόσου για τους περισσότερους ασθενείς είναι η χειρουργική επέμβαση, μετά από την οποία και ανάλογα με το τι θα δείξει η βιοψία, ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Επίσης υπάρχουν και οι λύσεις της εξωτερικής ακτινοβολίας τραχήλου, που ενδείκνυται στον ανεγχείρητο αναπλαστικό καρκίνο ή σε περίπτωση μεταστάσεων στα οστά, αλλά και η χημειοθεραπεία που προκρίνεται στο λέμφωμα θυρεοειδούς και λιγότερο στον μυελοειδή καρκίνο.