ΟΖΟΙ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ (Πολυοζώδης Βρογχοκήλη)

Ο θυρεοειδής αδένας μπορεί να εμφανίσει έναν ή περισσότερους όγκους, που ονομάζονται Όζοι Θυρεοειδούς, χωρίς να υπάρχει κάποιο αίτιο για τη δημιουργία τους τις περισσότερες φορές. Θα μπορούσαμε απλοϊκά να παρομοιάσουμε την εικόνα των μικρών όζων, όπως αυτή των φουντουκιών, εντός μίας σοκολάτας φουντουκιού.

Μπορεί να υπάρχουν ένας ή περισσότεροι όζοι, μικροί ή ευμεγέθεις, συχνά δεν είναι ορατοί και αντιληπτοί με την κλινική ψηλάφηση και συνήθως ανακαλύπτονται τυχαία με κάποιο υπερηχογράφημα. Η παρουσία της οζώδους βλάβης τις περισσότερες φορές συνοδεύεται με φυσιολογική εξέταση ορμονών στο αίμα.

Αν και η εμφάνιση όζων δεν είναι σπάνια περίπτωση, συνήθως οι όζοι αυτοί δεν είναι καρκινικοί, αλλά καλοήθεις. Είναι ενδεικτικό ότι κάτω του 5% των όζων του θυρεοειδούς αδένα αποτελείται από κακοήθη κύτταρα.

1 στους 3 εμφανίζει όζους

Μεγάλο ποσοστό ενηλίκων παρουσιάζει όζους στον θυρεοειδή, με την παρουσία τους να είναι πιο συχνή στις γυναίκες έναντι των ανδρών. Ένα 6% με 8% των ενηλίκων έχει ψηλαφητούς όζους, ενώ σε πάνω από το 35% οι όζοι εντοπίζονται με τη βοήθεια υπερήχων. Υπολογίζεται ότι 1 στους 3 ανθρώπους θα εμφανίσει όζους σε κάποια στιγμή της ζωής του, με τη συχνότητα να αυξάνει με την ηλικία. Έτσι η συχνότητα ξεπερνά το 50% στους ηλικιωμένους άνω των 65 ετών.

Οι Όζοι Θυρεοειδούς είναι μάζες ή ογκίδια που συνήθως διαχωρίζονται από τον υπόλοιπο αδένα από ένα κέλυφος που λέγεται κάψα του όζου. Κάποιες φορές αυτές οι μάζες αποτελούνται από αθροίσεις κυττάρων του θυρεοειδούς, άλλες από υγρό (κύστεις), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αποτελούνται από ένα ζελατινοειδές υλικό που ονομάζεται κολλοειδές. Κάποιες φορές συνυπάρχουν στους όζους περισσότερα από ένα από τα προαναφερθέντα στοιχεία. Συνήθως οι όζοι δεν επηρεάζουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς και τη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (ψυχροί όζοι), οπότε είναι ασυμπτωματικοί. Ένα μικρό μόνο ποσοστό παράγει θυρεοειδικές ορμόνες (λειτουργικοί ή θερμοί όζοι), κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε υπερθυρεοειδισμό.

Όζοι Θυρεοειδούς: Διάγνωση & Θεραπεία

Η παρακέντηση με λεπτή βελόνη είναι σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα η βασικότερη μέθοδος ελέγχου των ασθενών με όζο θυρεοειδούς. Περισσότερη προσοχή πρέπει να απαιτήσουν οι Όζοι Θυρεοειδούς αδένα στις περιπτώσεις που υπάρχει προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκινικής νόσου, αν ο όζος προκαλεί αποφρακτικά φαινόμενα και πιεστικά φαινόμενα από παρακείμενα όργανα, αν προκαλεί υπερθυρεοειδισμό, αν οδηγεί σε αισθητικά προβλήματα τα οποία είναι εμφανή κι αν στο υπερηχογράφημα τα χαρακτηριστικά και το μέγεθος του προβληματίσουν τον γιατρό.

Στην περίπτωση που ένας όζος είναι κακοήθης ενδείκνυται επιθετική αντιμετώπιση, ήτοι άμεση χειρουργική επέμβαση.